سی روز اول کشت گل لیلیوم اورینتال

مرحله داشت گل لیلیوم

آبیاری غرقابی بستر کشت گل لیلیوم زمانی تمام می شود که گیاه وارد مرحله ی ساقه دهی و چند برگی شده و دارای ریشه ثانویه باشد. در این مرحله ی کشت لیلیوم به طور دقیق نمی توان گفت که برای همه ی واریته های گل لیلیوم چه مقدار زمان می برد تا آبیاری غرقابی را تمام کنیم به این علت که هر کدام از واریته های لیلیوم دارای طول رشد متفاوتی هستند.

مرحله ی آبیاری غرقابی و دمای مورد نظر برای اول کشت همانطور که قبلا به آن اشاره کردم بسیار مهم است که باید رعایت شود. بعد از گذشت مدتی وقتی لیلیوم وارد فاز جدید رشد خود شد ما باید شرایط محیطی و غذایی مناسب را برای گیاه تامین کنیم دما، نور، رطوبت و دستور غذایی همگی دارای تغییر در طول کشت گل لیلیوم هستند زیرا گیاه در هنگام افزایش رشد نیاز بیشتری به این موارد گفته شده دارد.

در این مقاله دوره کشت گل لیلیوم را 90 روز در نظر گرفته و مرحله داشت لیلیوم را به سه قسمت تقسیم می کنم زیرا در فصل تابستان با توجه به افزایش مدت زمان روز، دوره رشد کوتاهتر می شود و در فصل زمستان دوره کشت بلند تر می شود و از طرفی سوای طول روز، تغییر دما نیز در این فاکتور قرار دارد. بصورت پیش فرض در این مقاله دوره کشت لیلیوم 90 روزه و در فصل بهار در نظر گرفته می شود.

بعد از غرقابی کردن خوب بستر و بزرگتر شدن گیاه اولین مساله ای که باید در گل لیلیوم اورینتال به آن توجه کنیم مساله ریشه دهی گیاه لیلیوم است. مهمترین وظیفه ما در 30 روز اول کشت تقویت ریشه گیاه لیلیوم است زیرا گیاه به دو طریق مواد غذایی را جذب می کند:

• از طریق ریشه
• از طریق محلول پاشی

برای تقویت ریشه گل لیلیوم همانند سایر گیاهان دیگر مثل گل رز و گل ارکیده از کود های فسفر بالا استفاده می شود زیرا نقش موثر فسفر در هفته های اول کشت است و در هفته های وسطی و پایانی آنقدر موثر نیست. به عبارتی باید گیاه آنقدر از لحاظ ریشه قوی شود تا جذب سایر مواد غذایی بالا برود که بتوانیم گلی با کیفیت بالا را روانه بازار کنیم.

برای افزایش و بهتر شدن ریشه گل اورینتال می توانیم از کود 10-52-10 استفاده کنیم زیرا که عدد فسفر این کود بالا است و بهترین انتخاب برای ریشه دهی لیلیوم است. کودهایی که عناصر ماکرو (درشت یعنی نیتروژن، فسفر npk مغذی) را دارا هستند بر اساس وپتاس تعریف می شوند.

پس همانطور که مشخص است فسفر کود 10-52-10 بالا است و مناسب در جهت ریشه دهی گیاه است که با آبیاری مناسب می توانیم به راحتی ریشه گیاه را تقویت کنیم عنصر بعدی مورد نیاز گل لیلیوم نیتروژن است زیرا جذب نیتروژن در گیاه باعث تقویت ریشه و رشد عمودی گیاه می شود یا به عبارتی باعث افزایش ارتفاع ساقه می شود و در کنار این رشد تاثیر در برگدهی دارد.

ماده غذایی دیگر مورد نیاز سی روز اول کشت بعد از فسفر و نیتروژن عنصر پتاسیم است. پتاسیم در برگدهی، اندازه قطر برگ و همچنین در تشکیل غنچه گیاه بسیار موثر است. پس به راحتی می توان برای تامین غذای مورد نیاز لیلیوم در این سه عنصر از کودهای 10-52-10 و نیترات پتاسیم و نیترات آمونیوم استفاده کرد.

البته در زمان استفاده از این کودها و مقدار آنها در هر سه نوبت مرحله کشت تغییر می کند و با توجه به رشد گیاه لیلیوم باید دستور غذایی را تغییر داد. عنصر بعدی و مهم دیگر برای رشد گل لیلیوم عنصر کلسیم است که به شدت به کمبود آن لیلیوم واکنش نشان می دهد و ممکن است ضرر اقتصادی زیادی را به کشاورز وارد کند یا به عبارتی کمبود کلسیم می تواند نیمی از گیاهان شما را از بین ببرد یا آنها را از لحاظ غنچه و برگ ناقص کند.

مشکل اصلی در پرورش گل لیلیوم جذب کلسیم است و کمبود آن گیاه را دچار عارضه ای بنام لیف اسکرچ می کند. پس باید با دقت زیادی از این مرحله عبور کنیم که شما عزیزان می توانید برای رفع این مشکل و تولید یک لیلیوم عالی جهت مشاوره با من در ارتباط باشید.

کلسیم عنصر دیر جذبی برای گل لیلیوم است زیرا این عنصر در آوند گیاه به سختی حرکت می کند و جذب آن پایین است. کلسیم مورد نظر گیاه را می توان از کود نیترات کلسیم تامین کرد زیرا نیترات برای جذب کلسیم به گیاه کمک می کند که این همه ماجرا برای جذب کلسیم برای لیلیوم نیست و باید راهکارهای دیگری را هم در نظر گرفت کلسیم در لیلیوم باعث تقسیم سلولی می شود که در رشد و استحکام گیاه نقش به سزایی دارد به عبارتی می توان گفت مهمترین عنصر در کشت گل لیلیوم عنصر کلسیم است.

عنصر بعدی مورد نیاز کشت گل لیلیوم (گل سوسن) در سی روز اول کشت عنصر منیزیم است. وجود این عنصر در لیلیوم باعث عملکرد خوب فتوسنتزی و سبزی برگ ها می شود و همیشه برگ ها حالتی همیشه تازه و سرحال خواهند داشت. البته در برخی از واریته های لیلیوم برگ های گیاه سبز تیره یا سبز کم رنگ هستند که این مساله به ژنتیک پیاز برمی گردد. منیزیم مورد نیاز سی روز اول کشت گل لیلیوم را می توان از کود سولفات منیزیم تامین کرد البته در کنار تمام کود های گفته شده باید در کنار آنها از کود مونو پتاسیم فسفات هم استفاده کرد که فرمول دیگری از جذب عناصر درشت مغذی که به آنها اشاره شد است و به عملکرد و بهبود رشد لیلیوم کمک می کند.

عنصر بعدی مورد نیاز کشت گل لیلیوم آهن است. آهن نیز نقش موثری در رشد گیاه دارد و نقش آهن در لیلیوم در ساخت سبزینه گیاه است که این نقش در تشکیل کلروفیل و پروتئین است و وجود عنصر آهن در دستور غذایی برای فتوسنتز گیاه بسیار ضروری است. کمبود آهن باعث می شود برگها به رنگ زرد درآمده ولی رگبرگهای گیاه سبز باقی بماند که باعث ریزش برگ لیلیوم می شود.

تا اینجای کار بنده عناصر ماکرو (درشت مغذی) را برای شما مخاطبان عزیز در کشت گل لیلیوم گفتم که نوبت به عناصر میکرو (ریز مغذی) می رسد و با اینکه نیاز عناصر میکرو کم است اما تاثیر به سزایی در رشد و نمو گیاه دارند. قبل از هر چیز خاطر نشان می کنم کودهای موجود در بازار برای عناصر ماکرو گاها دارای عناصر ریز مغذی هم هستند که درصد آنها روی خود محصول درج شده است.پس هنگامی که می خواهیم به گیاه کود بدهیم در بخش عناصر میکرو باید متوجه درصد ریز مغذی ها در کود های ماکرو باشد که یا در صورت لزوم از ریز مغذی ها اگر همان اندازه نیاز گیاه بود فاکتور بگیریم و استفاده نکنیم و یا با لحاظ درصد موجود کمی به آب آبیاری ریز مغذی اضافه کنیم.

ریز مغذی های مورد نیاز گل لیلیوم شامل بور، روی، مس، منگنز و مولیبدات سدیم می شود که همگی بسیار مهم هستند که به طور مثال اهمیت ویژه ی بور در غنچه دهی و تشکیل آن است که در صورت کمبود بور در گیاه ریزش غنچه خواهیم داشت یا به عبارتی دمگل ضعیف می شود یا کمبود منگنز می تواند باعث بی رنگی رگه در گیاه لیلیوم شود که این بیشتر می تواند در برگ های جوان باشد و یا نقش مس در لیلیوم تولید کلروپلاست و فتوسنتز است و در واکنش های انتقال الکترون بسیار دخیل است و در انتها سدیم نیز موثر در متابولیسم و سنتز کلروفیل است و از پژمردگی و کاهش رشد گیاه جلوگیری می کند و روی که کمبود آن در گیاه لیلیوم موجب تاخیر در بلوغ گیاه می شود.

ممکن است روی سطح برگ ها لکه های قهوه ای ایجاد شود و در انتها آن موردی که بعد از ریشه دهی برای ما مهم است مساله شوری آب است یعنی آبی که برای تغذیه گل لیلیوم استفاده می شود باید مراقب شوری آب باشیم تا از تجمع املاح و نمک در اطراف ریشه جلوگیری کنیم و هم جذب عناصر غذایی را بالا ببریم. بعضی از کود ها وقتی در آب حل می شوند به سرعت شوری آب را بالا می برند مثل عنصر کلسیم که باعث می شوند همیشه شوری آب را اندازه بگیریم.

آبیاری حتما باید صبح زود و قبل از طلوع آفتاب باشد که تا اخر وقت روز بستر ما رطوبت زیادی نداشته باشد. تجربه نشان داده است در کشت گل لیلیوم مصرف همزمان کودهای نیترات و سولفات با هم مشکلی ایجاد نمی کند و می توان همزمان در کنار عناصر میکرو، اینها را هم در اختیار ph گیاه قرار داد که مساله مهم ما در اینجا شوری و آب ورودی به کرت های لیلیوم است.

در انتها در صورتی که موارد فوق را در سی روز اول کشت لیلیوم به کار گرفتید اما نتیجه دلخواه را کسب نکردید می توانید جهت دریافت دستور غذایی، مشاوره کشت و مبارزه با مساله لیف اسکرچ با بنده در ارتباط باشید.

همچنین در صورتی که تا به حال برای تقویت ریشه گیاهان از کود ها و محلول های دیگر استفاده کرده اید (نه صرفا برای لیلیوم) حتما تجربیات خودتون رو با ما به اشتراک بگذارید.