معرفی انواع گیاهان و گل یک و دو ساله

انواع گل یک و دو ساله به آن دسته از گیاهانی در آموزش گلکاری گفته می شود که در طول یک سال شمسی (از فروردین تا آذرماه) یا بین دو زمستان (از شهریور تا آذرماه سال بعد) سبز شده، نمو کرده و ساقه، شاخه، برگ و گل تولید می کنند و بالاخره پس از حاصل شدن میوه و بذر، خشک شده و از بین می روند، چون قبل از آنکه خشک شوند تولید بذر را انجام می دهند به وسیله همان بذرها، سال آتی مجددا گل دهی خواهند داشت.

آشنایی با گیاهان و انواع گل ها

انواع گل هایی که در باغ ها و یا دیگر فضاها کاشته می شوند و سراسر سال غیر از موقع یخبندان، باغچه ها و حاشیه ها را زینت می بخشند به طور کلی از نظر زمان کاشتن و وضعیت آنها در زمین به پنج دسته تقسیم می شوند:

گیاهان یک ساله و دو ساله
گل های چند ساله
گل های پیازدار، تکمه دار یا دارای ساقه زیر زمینی
گیاهان کوهستانی
گلهای آبزی

از انواع گل یک و دو ساله برای پر کردن فواصل حاشیه های مختلف استفاده می شود ضمنا می توان از انواع گلهای یک و دو ساله که تابستان و پاییز گل می دهند، حاشیه مختلط یک ساله ترتیب داد. برای درست کردن چنین حاشیه ای که بتوان روی آن تمام انواع و جورهای گل های یک ساله و دوساله را کاشت، باید عرض حاشیه 2/40 متر باشد و لبه حاشیه را یک ردیف از گل های نیمه کوتاه به بلندی 30 سانتی متر و ردیف بعدی گل های نیمه بلند با قد 60 سانتی متر و ردیف آخر گل های پا بلند که قد آنها تا یک متر می رسد، کاشته شود و اگر این حاشیه در کنار دیواره ای ساخته شده باشد برای آنکه زیباتر به نظر برسد، می توان ردیف آخر پای دیوار را از انواع گل های رونده یک ساله مانند نیلوفر، لوبیای گل و غیره کاشت.

انواع گل یک و دو ساله ای هستند که دارای ظاهر قشنگ و بلندی بوده که می توان آنها را به اشکال مختلف کاشت، این گلها اگر روی نقاط مختلف قطعه چمن به طور تک یا دسته ای کاشته شوند این عمل تنوعی به منظره نگهداری چمن خواهد داد که برای انجام این منظور می توان از گل هایی نظیر گل آفتابگردان، گل پنیرک زینتی، گل ختمی و گل تنباکوی معطر استفاده کرد.

برای تزئین بالکن ها و پنجره ها هم می توان از انواع گل یک ساله مانند گل لادن و گل استکانی پیچنده که همان سال بالکن خانه را پر از گل و سبزی میکنند، استفاده کرد.

تعدادی از انواع گل یک و دو ساله، دارای عطر مطبوع و ملایمی هستند که اگر روی بعضی از نشیمن گاه های تابستانی کاشته شوند، عطر آنها روز و شب انسان را محظوظ می سازد مانند گل اطلسی، گل عشق و غیره……

روش کاشت و نگهداری انواع گیاه و گل یک و دو ساله

کاشت بذر انواع گل یک و دو ساله تابع شرایط سهلی می باشد، این بذر ها را روی زمین باغچه یا خزانه می کارند و فصل کاشتن بسته به مناطق مختلف از نیمه اسفند تا نیمه اردیبهشت است به طوری که در مقاله های قبلی سایت پرشیالرن در حوزه گل کاری و پروش گل گفته شد، بعضی از گل ها که طاقت جا به جا شدن و نشا کردن را دارند برای اینکه منظم روی حاشیه کاشته شوند قبلا در خزانه کاشته شده و سپس که بوته ها 4 تا 6 برگه شد آنها را نشا می کنند، ولی تعدادی که تحمل جا به جا شدن را ندارند مانند گل شقایق، گل کتان و گل عشق، باید همان جایی که قرار است گلدهی داشته باشند، کاشته شده و پس از سبز شدن بوته ها را وجین کرد.

بذر بعضی از انواع گل یک ساله و دو ساله را که لطیف تر است زیر شاسی یا روی خزانه می کارند و دسته ای را که باید زودتر گلدهی داشته باشند ممکن است بذرشان را یا پاییز یا در بهمن ماه در گلخانه کاشته و پس از سپری شدن فصل سرما بیرون آورده و نشا می کنند (مانند گل بگونیا یا گل نوروز) و در ادامه بذر گلهای به اصطلاح روستائی را که بوته شان تحمل سرما را دارد در پاییز روی خزانه کاشته و اوائل بهار نشا می کنند، مانند گل شب بو، گل میمون و غیره…

معرفی انواع گل یک ساله

گل میمون

گل میمون از نوع گیاه های بومی و ماندنی منتسب به تیره ی Scrofularinees است، به دلیل آنکه در همان سال اول کشت به گل می نشیند، آنرا در ردیف انواع گل یک ساله منظور می دارند. بوته گل میمون پرپشت و به اندازه 40 تا 50 سانتی متر ارتفاع دارد و بوته آن شاخه های زیادی تولید کرده که انتهای هر شاخه به یک خوشه گل ختم می شود و گل های مفرد آن از دو گلبرگ به هم چسبیده تشکیل شده که به شکل دهان حیوانات خود نمایی می کند و به همین علت آنرا دهان گرگ نیز می نامند.

بذر گل میمون را در مناطق معتدل مانند گل های دو ساله، مهر ماه و آبان در خزانه زیر هوای آزاد می کارند و در صورتی که اگر یخبندان زمستان خیلی سخت و شدید شود برای نگهداری آنها لازم است روی خزانه را به وسیله حصیر محافظت پوشاند تا یخ، بوته های گل را خراب نکند. در نقاط خیلی سرد بهتر است بذر را نیمه اول فروردین کاشته و پس از سبز شدن، بوته ها را یک مرتبه در خزانه وسیع تری با فواصل کم نشا کرده و زمانی که روی بوته ها، اولین غنچه گل ظاهر شد آنها را در جای خود بکارند.

گل مینا

از دیگر انواع گل یک ساله می توان به گل مینا که از تیره گیاه های مرکب و جز گل های بسیار زیبای یک ساله است اشاره کرد که گل های آن دارای رنگ های متنوع بنفش، آبی، قرمز، صورتی، یاسی و یک گونه دو رنگ که میان آن یک رنگ و دوره آن به رنگ دیگر است، می باشد. از انواع این گل تاکنون 140 تا 150 گونه مختلف از حیث رنگ گل، بلندی و کوتاهی بوته، ظاهر بوته، وضعیت گل و زودرس یا دیررس بودن آن در گیاه شناسی و گل کاری به دست آمده است که غالب اقسام آن در باغ ها کاشته می شود.

گل مینا عمدتا از ماه خرداد تا آبان ماه گل می دهد و اقسام پا بلند آن تا 60 سانتی متر و متوسطش 40 سانتی متر و کوتاه آن به 15 سانتی متر می رسد. در گل کاری غالبا از انواع گل پرپر که قشنگ تر است استفاده می کنند ولی بین کم پر آن هم جور های خیلی جالب توجه دیده می شود که برای دخیل کردن با گلهای تابستانه و کاشتن روی تپه گل و تهیه دسته گل مناسب است.

بذر گل مینا را عمدتا از نیمه اسفند تا آخر فروردین بنا به وضعیت هوا در خزانه زیر هوای آزاد کاشته و پس از آنکه سبز شد و بوته های آن چهار برگ پیدا کرد، بهتر است یک مرتبه آنرا نشا کرده و مدتی بعد که بوته های گل قوی تر و بلندتر شدند، روی تپه گل یا حاشیه که برای گل کاری با گل مینا در نظر گرفته اند، بکارند.

برای کاشتن گل مینا در گلدان باید بوته های پاکوتاه را از خزانه با خاک اطراف ریشه به طوری که نریزد، بیرون آورده و در گلدان بگذارند و بلافاصله گلدان ها را آب داده و برای یکی دو روز تا بوته ها گرفته و مشغول فعالیت شوند، در محل سایه نگهداری کنند. برای آنکه گل مینا خیلی درشت شود باید موقعی که غنچه های آن پیدا می شود در این حوزه از معرفی انواع گل، روی هر شاخه یک غنچه را باقی گذاشته و بقیه را با قیچی بچینند. خاک مناسب برای گل مینا خاک باغچه سنگین و قوی است به شرطی که کاملا قابلیت نفوذ آب را خاک گفته شده دارا باشد.

گل آفتاب

گل آفتاب واریته ای از گل های معروف آفتابگردان Tournesol که خیلی عمومی و غالبا در مزارع و باغات برای استفاده از دانه آنرا می کارند، می باشد برای این گل انواع مختلفی وجود دارد که عمده آن به شرح زیر است:

• گل آفتاب برگ نقره ای H.argophyllus که برگهایش پوشیده از پرز سفید رنگ و گل هایش زرد نارنجی است و وسط آن دایره ای به رنگ زرد یا ارغوانی نیز دیده می شود.
• گل آفتاب برگ خیاری H. cucumerifolius که ارتفاعش تا 40 سانتی متر و گاها یک متر می رسد و دارای برگ های متعدد به پهنای 8 تا 10 سانتی متر که گلبرگ هایش به رنگ زرد نارنجی و حقله ای سیاه که آنرا احاطه کرده است می باشد. این نوع از گل آفتاب؛ از اواسط خرداد تا آخرین ماه پاییز مرتب گل می دهد.
• گل آفتاب پرپر به شکل داودی H.chrysanthemumflorus که گلهای بسیار درشتی به شکل گل داودی و به رنگ طلائی و زرد دارد.
• یکی از بنگاه های پرورش انواع گل، نوعی از گل آفتاب به دست آورده است که گلهای آن به رنگ قرمز که شباهت زیادی به گل رعنا Gailardia دارد.

بذر گل آفتاب را ماه فروردین در خزانه و رو به آفتاب کاشته و پس از سبز شدن موقعی که بوته ها شش برگه شدند، یک مرتبه آنرا در خزانه دیگر با فواصل کمی نشا می کنند و پس از مدتی آنها را در جال مورد نظر می کارند.

گل شب بو

سال ها پیش گل شب بو را تنها در ردیف Cheiranthus می دانستند ولی بعدها پی بردند که شب بوها از دو ردیف Cheiranthus که شامل شب بوی زرد به نام گل خیر و بقیه از ردیف Matthiola بوده که شامل شب بوی چهل پر به نام برگ بیدی G.quarantain و شب بوی پنجره ها G.des fenetres و شب بوی باغی G.des jardins است.

شب بوی خیری در این حوزه از انواع گل، در ردیف گیاه های دو ساله است در حالی که در مناطق معتدل به صورت گیاه ماندنی سالها در زمین مانده و گل می دهد و بوته آن به بلندی 40 تا 60 سانتی متر می رسد و گلهای آن بهاره می باشد که به صورت خوشه های تنک و باز از هم در انتهای شاخه پیدا شده و گلهای به رنگ زرد روشن یا تیره خوشبو تولید می کند.

بذر نوع خیری از گل شب بو را سال قبل کاشته که تا بهار سال بعد تولید گل کند بنابراین می توان آنرا خرداد یا شهریور و مهر روی خزانه در هوای آزاد کاشت، چون تمام بوته های خیری از سرما آسیب نمی بیند می توان پس از گذشتن زمستان از نیمه اسفند، بوته ها را روی حاشیه یا تپه گل کاشته که از اواخر فروردین شروع به گل دادن کند.

شب بوی چهل پر معروف به برگ بیدی که به خطا آنرا یک ساله نامیده اند در حالی که در مناطق معتدل جز گیاهان دو ساله و یا ماندنی است، منتهی نمو آن از سایر اقسام گل شب بو سریعتر و سه ماه پس از کاشتن بذرش، شروع به گل دادن می کند. قد بوته 30 سانتی متر و گاهی کمی بیشتر بوده و برگ هایش به رنگ سبز تیره و صاف است. بسته به جور های مختلف گلهای خوشه ای رنگارنگی انتهای هر شاخه تولید کرده و یکی از مشخصات این قسم آن است که بذر آن می توان 55 تا 70 درصد گل پرپر به دست آورد.

در ادامه حوزه انواع گل و شب بوها می توان گفت از شب بوی برگ بیدی چندین قسم مختلف به دست آمده که هر یک از آنها جورهای متنوعی دارد و بین ردیف های معروف یکی شب بوی چهل برگ انگلیسی است که از تمام رنگها از سفید خالص گرفته تا قهوه ای مایل به سیاه دارد و بین آنها رنگ های زرد، صورتی، قرمز و بنفش بیشتر بوده و تعداد قابل ملاحظه از رنگ های ترکیبی نیز در آن دیده می شود.

بذر این نوع گل شب بو را ماه فروردین روی خزانه کاشته و بعد از آنکه بوته ها شش برگه شدند روی محل مورد نظر، نشا می کنند. این بوته ها در خرداد و تیر ماه گلریزان عالی انجام داده و اگر بخواهند زودتر از گل آن استفاده کنند، می توانند بذرش را شهریور ماه کاشته و آبان بوته ها را زیر شاسی نشا کنند و پس از گذشتن زمستان، اواخر اسفند ماه آنها را در جای خود کاشته تا زودتر به گل بنشیند. گل ریزان فراوان و رنگهای متنوع آن و سرعت نمو این شب بو را جز گلهای درجه اول برای گل کاری روی حاشیه قرار داده و با کاشتن آن در گلدان ها برای فروش و عرضه در بازار خیلی مناسب و جالب مشتری است.

خاک مساعد برای شب بو مخلوطی از خاک سیاه و باغچه و خاک کهنه و شن است. بوته های این نوع از گل شب بو هم چندین سال می تواند در زمین باقی مانده و هر سال بهار گلریزان فراوانی داشته باشد. برای به دست آوردن بذر گل شب بوی برگ بیدی که گلهای پرپر آن به علت فقدان مادگی بذر نمی دهد، باید پهلوی هر بوته پرپر یک بوته کم پر کاشته شود و بوته کم پر پس از آنکه گل هایش باز شد قسمت انتهایی هر خوشه گل را که دارای گلهای ضعیفی است باید چیده و گرده گل از پرچم های گل پرپر به وسیله حشرات به روی مادگی گلهای کم پر منتقل شود و پس از عبور از این مرحله، گلبرگهای گیاه ریخته و غلاف های حاوی بذر بیرون می آید و بعد از آنکه غلاف ها رسید، باید بوته کم پر را کنده و در انبار خشک و هواگیر سرازیر، بیاویزند تا کاملا خشک شود و سپس غلاف هارا با ساقه از بوته جدا کرده و در کیسه ریخته و نگهداری کنند.

نوع دیگری از انواع گل شب بو وجود دارد که به آن شب بوی برگ نقره معروف به تبریزی که آن هم جز گیاهان ماندنی و بذرش را نیز باید سال قبل بکارند تا بهار سال بعد گل دهد. گل های آن نیز مانند شب بوی برگ بیدی دارای رنگهای متنوعی است با این تفاوت که خوشه گل ها بزرگتر و جالب تر می باشد و قد بوته آن از بوته شب بوی برگ بیدی بلندتر و دوره آن بیشتر و رنگ برگ هایش به علت وجود پرزهایی که آنرا پوشانده متمایل به سفید است. خاک مناسب برای این قسم شب بو خاک های رسی و شنی و مخلوط با خاک برگ می باشد.

گل نیلوفر

گل نیلوفر Ipomaea از انواع گل های یک ساله بر همگان مشخص بوده و این گل از زمان های قدیم در ایران کاشته شده و از گیاه هایی است که کاشتن آن خیلی آسان و بی زحمت است. اقسام قابل توجه گل نیلوفر، یکی نیلوفر ارغوانی است که بوته ای به اندازه کافی بلند شده و به خوبی دور نخ یا سیم پیچیده و آنرا سرسبز و پرگل می نماید. از این نوع نیلوفر جورهای متعددی با گل سفید، صورتی، بنفش و یا حاشیه دار وجود دارد که گل تمام آنها قبل از طلوع آفتاب باز شده و تا یکی دو ساعت از روز برآمده و دوام دارد.

اقسام دیگری نیز از گل نیلوفر در انواع گل یک ساله وجود دارد که از همه قابل توجه تر نیلوفر ستاره آبی است که رنگ گل های آن نقره آبی و گل های آن که هر روز یک دسته باز می شود و از صبح تا چهار بعد از ظهر دوام می آورد.

بذر گل نیلوفر را اوائل فروردین در جای خود می کارند و هوای خنک با این گل سازگارتر از آفتاب گرم و سوزان است. گل نیلوفر برای پوشاندن پنجره ها و آلاچیق بسیار مناسب می باشد.

معرفی انواع گل دو ساله

گل فراموشم نکن

گل فراموشم نکن گیاهی از انواع گل ماندنی و یا دو ساله است که عموما جورهای مختلف یک قسم از آن به نام M.alpestris را می کارند، این قسم گیاه بومی کوچک و ماندنی است که در ردیف های گیاه های دو ساله کاشته می شود. قد بوته 25 تا 30 سانتی متر و ساقه و برگ هایش کرک دار یا گلهای متعدد کوچک به رنگ آبی که انتهای هر شاخه به صورت خوشه بیرون می آید.

از این قسم جورهای مختلف که رنگ گلشان سفید، صورتی و جوری به نام ویکتوریا که بوته اش خیلی پرپشت و پر گل است و نیز جورهای پاکوتاه با گل آبی به دست آورده اند. زمان و وفصل کاشتن بذر گل فراموشم نکن به نظر باغبان است اگر بخواهد اوائل بهار گل کاری کند، می بایست بذر را در تیرماه سال قبل بکارد و در صورتی که مایل باشد این گیاه تابستان گلدهی داشته باشد، باید بذر را اوائل بهار بکارد. بذری که در سال قبل کاشته شده باشد، مهرماه در جای خود نشا کرده تا پس از گذشتن زمستان در اوائل بهار شروع به گلدهی کند.

گل شبدر

گیاه موسوم به گل شبدر به سبب گونه های متنوع آن، گیاه قابل توجهی است. گل شبدر عموما ماندنی و به طور نادر از انواع گل یک ساله آن دیده می شود، برگهایش به شکل برگ های شبدر سه تایی و چهار تایی و گل های کوچک آن دسته و نوک ساقه نازکی که از بین بوته بیرون می آید و به رنگ های صورتی، ارغوانی، سفید و یا زرد دیده می شود.

اقسام مورد توجه این گیاه یکی گل شبدر صروتی O.rosea به قدر 20 تا 25 سانتی متر و دیگر گل شبدر زرد O.Corniculata که گلهایش زرد و خیلی ریز، ولی رنگ برگهایش ارغوانی می باشد. تکثیر گل شبدر به وسیله جدا کردن ساقه های زیر زمینی آن صورت می گیرد و عموما گلریزانش در دو ماه اردیبهشت و خرداد است.

معرفی گل همیشه بهار از انواع گل دو ساله

گل همیشه بهار Calendula Officinalis گیاه قدیمی است که از قرون قدیمه آنرا بیشتر برای اثر طبی که در برگ هایش معتقد بودند، می کاشتند ولی اخیرا گونه های مختلف و قابل توجهی از آن بدست آورده اند که در انواع گل کاری ها هم نیز استفاده می شود:

• گل همیشه بهار شفق که کلا گلبرگ های آن به رنگ نارنجی و قرمز است.
• گل همیشه بهار نارنجی S.double Radio_orange
• همیشه بهار مکله که کلا گلبرگش زرد روشن و به رنگ زرد آلو است.
• همیشه بهار کورنیش طلائی S.double corniche dor که بوته اش کرپه و چیده به هم است و ارتفاع تمام این گونه ها از 35 سانتی متر تجاوز نمی کند.

گل همیشه بهار در این حوزه از انواع گل، در مقابل سرما مقاوم بوده و بنابراین می توان بذرش را مهرماه سال قبل روی خزانه کاشته و پس از آنکه بوته ها قابل نشا کردن شد، آنها را روی خزانه دیگری نشا می کنند و تا اوائل بهار آنها را در جای خود می کارند.

اگر بذر گل همیشه بهار را اوائل فروردین بکارند، بوته ها ضعیف و کم پشت می شود و از طرفی می توان گفت این گیاه در مقابل خشکی دوام زیادی داشته و در هر زمینی می توان آنرا کاشت و نگهداری کرد.

خواص دارویی گل همیشه بهار

در حوزه خواص دارویی گل همیشه بهار می توان به این نکته اشاره کرد که گل همیشه بهار را در طب به صورت تنتور یا عصاره به اندازه معین که پزشک آن را تجویز کرده باشد، استعمال می کنند به طوری که عصاره آنرا با آب، رقیق کرده و مانند مرهم برای التیام سوختگی ها و زخم نیز به کار می برند. در قدیم برگ همیشه بهار را کوبیده و روی نقاط سودایی بدن یا زخم ها و سوختگی ها گذاشته و می بستند.

معرفی گل شاه پسند از انواع گل یک و دو ساله

تیره ای از گیاه ها که در گیاه شناسی معروف به شاه پسندها Verbenacees است دارای گونه های یک ساله و ماندنی با گلهای چتری شکل و رنگ های متنوع بادوام و قشنگ می باشد که از این اقسام آنچه مورد نظر و در گل کاری ها کاشته می شود به شرح زیر است.

• گل شاه پسند میکه لون V.aubletia که یک ساله با گل هایی به رنگ صورتی و آتشی که به ارتفاع 25 تا 30 سانتی متر است.
• گل شاه پسند سبد گل V.Corbeille fleurie به رنگ صورتی و بنفش که گلریزان (گلدهی) فراوانی دارد.
• گل شاه پسند بنفش V.venoss که گلریزانش خیلی طولانی است.
• گل شاه پسند دو رگه V.teucrioides از انواع گل ماندنی به ارتفاع 30 تا 40 سانتی متر که دارای گل های معطر سفید یا صورتی درشت می باشد.

گل شاه پسند چنانچه گفته شد بعضی یک ساله و بعضی در صورت وجود هوای مساعد چند سال در جای خود باقی می مانند، ولی بوته های دو ساله اش، همیشه شاداب تر و پر گل تر بوده و به همین علت آنرا در ردیف گل های دو ساله منظور می کنند.

بذر گل شاه پسند را شهریور ماه باید روی خزانه کاشته و برای آنکه بذر خوب سبز شود باید 24 ساعت آنرا در آب خیسانده و بعد بکارند پس از آنکه بوته ها 6 برگه شد بهتر است آنها را روی خزانه دیگری به فواصل 10 سانتی متر مربع نشا می کنند و اوائل بهار برای ساختن تپه گل ها یا حاشیه های تابستانی و پاییزه پر گل نشاهای شاه پسند را، به فواصل 30 سانتی متر مربع می کارند.

بین بوته های شاه پسند، موقع گلریزان به طور طبیعی عمل گشنگیری به آسانی صورت گرفته و به همین جهت هر دفعه که در این حوزه از انواع گل بذر آن را می کارند، بین بوته های جدید جور های زیبایی از نظر رنگ آمیزی مشاهده می شود. صفت دیگری که در گل های شاه پسند دیده شده، جذب رنگ گل های نزدیک و تغییر دادن رنگ گل های خودش است. گلریزان شاه پسند از اوایط خرداد تا موقع یخبندان ادامه می یابد و می توان در این حوزه از انواع گل گفت که سایه برای شاه پسند مناسب نبوده و حتما باید جای آفتاب رو کاشته شده و ایام گرما و تابستان آنها را آب فراوان دهند.

خواص گل شاه پسند

در حوزه خواص گل شاه پسند می توان گفت دم کرده گیاه شاه پسند به مقدار 15 درصد برای تسکین و آرامش اعصاب و بریدن تب مفید است و عصاره سیال آن هم به دستور پزشک همین اثر را دارد. عطر ملایم و مطبوعی از گل شاه پسند می گیرند که در داروسازی ها برای خوشبو کردن پماد های طبی مصرف می شود.

گل بنفشه، محبوب از انواع گل در نزد ایرانیان

گل بنفشه سه رنگ Viola tricolor که در ایران به بنفشه فرنگی معروف است، از انواع گل ماندنی بوده و با این حال آنرا در ردیف دو ساله می کارند. بوته بنفشه کوتاه و ارتفاعش از 18 تا 20 سانتی متر تجاوز نمی کند. گلهای آن تک تک روی بوته ظاهر شده و اشکال غیر مستقیم دارد و به انواع زیبایی رنگ آمیزی شده است که بسته به جورهای مختلف، یک رنگ سفید، آبی، زرد، قهوه ای و بنفش مایل یه سیاه و غالبا دو رنگ لکه و حاشیه دار و غیره است.

گل بنفشه از انواع گل در ایران حالی چند نژاد است که به طور مثال:

• بنفشه سه رنگ گل درشت پیش رس که از آن واریته های زیادی به دست آمده است.
• بنفشه سه رنگ گل درشت پاریسی که زمینه آن به رنگ های قرمز، سفید، زرد، مسی بوده و روی آن به لکه های بزرگ و پهن قهوه ای، بنفش و غیره مزین و خیلی جالب توجه است.

بذر بنفشه فرنگی چون در تخمدان به طور کامل نمی رسد، بهتر است مدتی (یک یا دو سال) در جای محفوظ از رطوبت بماند و سپس کاشته شود به همین جهت بذر کهنه ی آن مشتری بیشتری دارد و تعداد بیشتری از دانه های بذر کهنه آن سبز می شود در حالی که ممکن است مثقداری از بذر نو و تازه آن سبز نشود.

بذر گل بنفشه را پس از آماده سازی خاک باغچه، اواخر مرداد ماه روی خزانه که از خاک سیاه و سبک مخلوط با کود کهنه و پوسیده ساخته اند کاشته و مرتبا خزانه (خاک) را آبیاری می کنند که رطوبت خود را از دست ندهد، پس از آنکه بوته ها به اندازه سه سانتی متر شد، آنها را روی خزانه دیگری به فواصل 10 سانتی متر نشا می کنند و این نشاها پس از گذشتن زمستان، از نیمه اسفند تا اوایل فروردین روی تپه گل ها یا حاشیه های بهاری به فاصله 30 سانتی متر مربع کاشته می شود اگر بذر گل بنفشه در بهار کاشته شود گذشته از آنکه خیلی دیر به گل می نشیند، گلهای آن هم ریز و غیر قابل توجه می شود.

گل بنفشه سه رنگ در حوزه معرفی انواع گل ها را به علت اینکه زودتر از همه گلها در بهار شروع به گل کرده و مدت دو ماه گلریزان آن دوام می آورد، آن را در ردیف گلهای بهاری به حساب می آورند. از جور های یک رنگ بنفشه برای تشکیل حاشیه یا تپه گلهایی که دیدگاه آنها وسیع است، استفاده می شود و جور های سه رنگ آن برای گل کاری هایی که از نزدیک دیده می شود، مناسب می باشد.

خواص دارویی گل بنفشه

در حوزه خواص دارویی گل بنفشه می توان گفت گل بنفشه سه رنگ حاوی سالیسیلات دومتیل است که به همین علت دم کرده آن (60 گرم در یک لیتر آب) ملطف و تصفیه کننده خون برای اشخاص مبتلا به امراض جلدی مفید می باشد.

منبع: کتاب گل کاری عملی
نوسینده: غلامرضا وزیری الهی